|
|
|
| http://www.gbritain.net |
:: Wielka Brytania - informacje o wyspach
Artyku dodany przez: damian (2004-10-11 13:00:13)
WIELKA BRYTANIA I IRLANDIA PÓŁNOCNA Wielka Brytania jest pełnoprawnym członkiem Unii Europejskiej. Składa się z Anglii, Walii, Szkocji i Irlandii Północnej. Posiada ok. 60 milionów mieszkańców. Stolicą kraju jest Londyn. Język Oficjalnym językiem jest angielski. Znajomość języka odgrywa istotną rolę w poszukiwaniu pracy, dlatego też warto wziąć pod uwagę kursy językowe przed wyjazdem do pracy w Wielkiej Brytanii. Walijski jest używany w niektórych częściach Walii, a przy niektórych pracach wymagana jest znajomość obu tych języków.
Waluta
Walutą brytyjską jest funt szterling (pound sterling, oznaczany symbolem £), który dzieli się na sto pensów (pence, p). Monety mają nominały 1 p, 2 p, 5 p, 10 p, 20 p, 50 p i £1 ; istnieje też bardzo rzadka moneta dwufuntowa, ale nie wie o tym nawet większość Brytyjczyków. Banknoty mają nominały £5 , £10 , £20 i £50 . Sprawdzając autentyczność banknotów należy zwracać uwagę na obecność znaku wodnego i zatopionego w papierze wąskiego paska metalowej folii. Wystarcza to w większości wypadków. Sporadycznie można się zetknąć z banknotami szkockimi od 1 funta wzwyż. Są one legalnym środkiem płatniczym na terenie całej Wielkiej Brytanii, ale na południu kraju bywają przyjmowane niechętnie.
Najpopularniejszym środkiem płatniczym w sklepach są jednak karty kredytowe (visa, mastercard, american express) a także karty debetowe (switch, solo). Możliwość płacenia kartami mamy prawie we wszystkich punktach usługowych, a nawet małych sklepikach, kafejkach i newsagents.
Od stycznia 2002 roku w największych domach towarowych można płacić walutą euro,na czym jednak nie radzilibyśmy polegać.
Klimat
Angielski klimat jest typowo umiarkowany, ale chyba trafniejszym byłoby stwierdzenie, iż tutaj nie ma klimatu, a jest jedynie pogoda. Związane jest to z praktycznym brakiem cyklu czterech pór roku, które prędzej pojawią się w ciągu jednego dnia niż według kolejności co trzy miesiące. Jedyną rzeczą jaką można spodziewać się po angielskiej pogodzie jest zmienność.
Angielskie lato rzadko bywa upalne a zima mroźna, niewielkie są też różnice klimatyczne między poszczególnymi regionami. Przeciętna temperatura w lecie w głębi lądu jest praktycznie taka sama jak na plażach południowego zachodu i o 1, 2 stopnie wyższa niż na północy. Podobnie rzecz ma się z opadami o tej porze roku, a co skrupulatnie obliczono na południu słońce świeci w ciągu dnia dłużej niż na północy. Nieco większe różnice regionalne występują w zimie, która na południu jest zwykle łagodniejsza i bardziej wilgotna niż na północy.
Najlepszym okresem do zwiedzania są kwiecień i maj a także wrzesień i październik, kiedy to oprócz ładnej pogody powinniśmy spotkać się z mniejszą liczbą turystów.
Elektryczność
Jakiekolwiek urządzenie elektryczne przywiezione z Polski do Anglii będzie działać bezproblemowo ponieważ napięcie wynosi 220V. Niestety nie oznacza to, że obędzie się bez problemów. Rodzaje kontaktów i wtyczek różnią się od Polskich. Biorąc więc jakikolwiek sprzęt z Polski należy zaopatrzyć się w adapter (z systemu europejskiego na angielski), który jest do nabycia na lotniskach i w sklepach dla turystów z pamiątkami.
Ustrój polityczny Wielkiej Brytanii
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii.
Specyficzną cechą ustroju Wielkiej Brytanii jest brak konstytucji w znaczeniu formalnym (konstytucji spisanej). Zamiast tego, o ustroju państwa stanowi konstytucja w sensie materialnym, to znaczy ogół norm i zasad dotyczących wykonywania władzy. Składają się na nią pochodzące z różnych okresów akty prawne, oraz instytucje i zasady odzwierciedlone w konwenansach i maksymach.
Dzisiejsze instytucje i zasady ustrojowe powstawały w Wielkiej Brytanii poprzez adoptowanie dawnych instytucji do nowych warunków i aktualnych potrzeb. Zmiany następowały powoli i w sposób płynny. Podstawowe zasady i instytucje ustrojowe wykształciły się w ciągu XVII i XVIII stulecia. Podział kompetencji między królem a parlamentem skrystalizował się w wieku XVII, natomiast w wieku XVIII doszło do wykształcenia rządu, oraz do ufundowania podstawowych zasad parlamentarnych. Rewolucja przemysłowa przyniosła następnie demokratyzację tak ukształtowanego systemu.
Monarcha
Dziedzicznym władcą Wielkiej Brytanii jest monarcha. Należy jednak pamiętać, że - zgodnie z uznaną maksymą - w Zjednoczonym Królestwie król panuje, ale nie rządzi. Władza królewska została w całości przeniesiona na parlament, gabinet i sądy. Pozostałe uprawnienia (tak zwane prerogatywy królewskie) mają formalnie dosyć szeroki zakres: król jest zwierzchnikiem i naczelnym wodzem sił zbrojnych, ma prawo wypowiadania wojny i zawierania pokoju, może zwoływać i rozwiązywać parlament, ma prawo sankcji ustaw, oraz prawo łaski, ponadto mianuje wszystkich wyższych urzędników (w tym członków rządu). W praktyce, wszystkie decyzje królewskie wymagają ministerialnej kontrasygnaty, co oznacza, że król nie podejmuje decyzji, a tylko je uprawomocnia (z drugiej strony, król nie ponosi również za żadną decyzję odpowiedzialności, zgodnie z maksymą: Król nie może czynić źle).
Parlament
Parlament brytyjski składa się z trzech członów: z Izby Gmin [izba niższa], Izby Lordów [izba wyższa] oraz z monarchy. Członkowie Izby Gmin wybierani są w czteroprzymiotnikowych wyborach powszechnych; jej kadencja może trwać maksymalnie pięć lat. Izba Lordów składa się z dziedzicznych i dożywotnich lordów, z lordów duchownych oraz z dziewięciu lordów prawa. W roku 1999, po wprowadzeniu pierwszego stadium reformy Izby Lordów ograniczono ilość dziedzicznych lordów uprawnionych do zasiadania w Izbie do stu.
W gestii parlamentu leży:
Władza ustawodawcza. Teoretycznie, wszystkie trzy człony parlamentu muszą zgodzić się na wprowadzenie nowego prawa; przy czym udział króla w pracach parlamentu dawno już wyszedł z użycia, natomiast Izba Lordów posiada jedynie prawo veta zawieszającego, które w dodatku nie ma zastosowania przy uchwalaniu budżetu.
Nadzór nad pracą rządu. Izba Gmin oraz Izba Lordów nadzorują prace rządu poprzez system debat, interpelacji oraz powoływanie specjalnych komisji. Dzięki tym procedurom, gabinet jest zmuszony do udzielania społeczeństwu wyjaśnień na temat prowadzonej polityki.
Kontrola finansów państwa. Ustalanie podatków oraz stanowienie budżetu należy do obowiązków Izby Gmin.
Obrona praw jednostki. Każdy obywatel, który czuje, że został potraktowany niesprawiedliwie może zwrócić się o pomoc do swojego przedstawiciela w Izbie Gmin, który - o ile uzna to za wskazane - powinien zbadać sprawę i pomóc w rozwiązaniu problemu.
Wdrażanie dyrektyw Unii Europejskiej. W obydwu Izbach działają specjalne komisje których zadaniem jest dokładne badanie unijnych dyrektyw przed wprowadzeniem ich jako praw. Parlament wprowadza również niezbędne zmiany w przepisach prawnych dostosowując je do wymogów prawa europejskiego.
Dyskusja nad aktualnymi problemami. Obydwie izby Parlamentu debatują nad kwestiami o istotnym znaczeniu dla społeczeństwa brytyjskiego oraz nad ważnymi wydarzeniami międzynarodowymi. Tematyka tego rodzaju debat nie jest niczym ograniczona.
Do 1911 roku obydwie izby parlamentu były równoprawne. Obecnie Izba Lordów pełni przede wszystkim funkcję doradczą, zgłaszając poprawki do ustaw opracowywanych w Izbie Gmin. Ponadto, Izba Lordów pełni funkcję sądu apelacyjnego najwyższej instancji. Władza ta jest wykonywana przez dziewięciu powoływanych w tym celu lordów sądowych.
W końcu ubiegłego stulecia powołano do życia oddzielne parlamenty/zgromadzenia narodowe Szkocji, Walii i Irlandii Północnej.
Rząd i Gabinet
Charakterystyczną cechą ustroju Anglii jest rozróżnienie pomiędzy rządem a gabinetem. Rządem nazywa się ogół ministrów powoływanych przez premiera lub monarchę; ich liczba sięga stu osób. Gabinet to znacznie węższy, właściwy organ rządowy.
Po ogłoszeniu wyników wyborów do Izby Gmin monarcha powierza liderowi zwycięskiej partii stanowisko premiera i powierza mu sformowanie rządu. Premier musi być członkiem Izby Lordów lub Izby Gmin. Lider najsilniejszej w parlamencie partii opozycyjnej obejmuje stanowisko Lidera Opozycji Jej Królewskiej Mości. Otrzymuje przy tym służbową pensję w wysokości połowy pensji premiera. Partia opozycyjna powołuje własny rząd z pełną obsadą ministerialną (tak zwany gabinet cieni), dzięki czemu w jest każdej chwili gotowa by przejąć władzę. Ponadto, członkowie gabinetu cieni mają rywalizować w trakcie debat parlamentarnych ze swoimi rządowymi odpowiednikami.
Skład oraz strukturę gabinetu oraz liczbę ministerstw i zakres ich obowiązków ustala premier. Ilość członków gabinetu nie jest limitowana prawnie. Odpowiednia ustawa z 1975 r. reguluje jedynie liczbę opłacanych z budżetu państwa Sekretarzy Stanu (może być ich maksymalnie dwudziestu jeden). Od czasów Roberta Walpole'a obowiązuje zasada, wedle której wszyscy członkowie gabinetu powinni być członkami parlamentu. Większość stanowisk obejmują zazwyczaj członkowie Izby Gmin, ale kilka z nich przysługuje zawsze przedstawicielom Izby Lordów.
Rząd dzieli się na senior ministers (ministrów właściwych), kierujących pracą poszczególnych resortów, oraz podporządkowanych im junior ministers (ministrów młodszych), zadaniem których jest przede wszystkim zapewnianie łączności pomiędzy rządem a Izbą Gmin. Rząd w całości ponosi solidarną odpowiedzialność polityczną przed Izbami.
Sądownictwo
Struktura sądownictwa w Wielkiej Brytanii jest względnie prosta. Najniższy szczebel stanowią sądy pokoju, w których orzekają (bezpłatnie) niezawodowi sędziowie pokoju. Kadra sędziów zawodowych jest bardzo nieliczna, a większość spraw sądowych załatwiana jest w sądach pokoju. Wyższą instancję stanowią sądy hrabstw (county courts). Sądem Najwyższym jest Supreme Court w Londynie, a trybunałem apelacyjnym - Sąd Izby Lordów. W sądownictwie angielskim nie funkcjonuje instytucja sądów administracyjnych - ich funkcję pełnią sądy hrabstw i sądy pokoju.
|
adres tego artykuu: http://www.gbritain.net/articles.php?id=1