GBritain.net

http://www.gbritain.net

:: Polskie podziemie aborcyjne na Wyspach
Artyku� dodany przez: Damian (2007-12-11 22:40:38)

Brytyjska ustawa o aborcji, jedna z najbardziej liberalnych w Europie, obowiązuje na Wyspach już od 40 lat. Mimo to dla wielu Polek przyzwyczajonych do podziemia aborcyjnego, to właśnie nielegalne metody usuwania ciąży wydają się być najlepszym rozwiązaniem.

Aborcja w Wielkiej Brytanii to nie nowość. Według rządowych statystyk, w 2006 roku na Wyspach dokonano 193,700 zabiegów usunięcia ciąży. I choć brytyjskie Ministerstwo Zdrowia (Department of Health) nie posiada szczegółowych danych odnośnie obywatelek Polski, które poddały się aborcji na Wyspach, wiadomo, że w 2006 roku na terminację ciąży zdecydowało się 7,400 kobiet niebędących rezydentami Wielkiej Brytanii. W 2005roku było ich 7,900.
Tylko na Ealingu, typowo polskiej dzielnicy Londynu, w 2006 roku usunięto 2000 ciąż.

Ustawa o aborcji z 1967 roku sprawiła bowiem, że Wielka Brytania jest jednym z najbardziej liberalnych krajów Europy, w którym zabiegów dokonuje się bez żadnych problemów i zbędnych utrudnień.
Teoretycznie jednak tzw. Abortion Act jest pustą ustawą, i choć liczbę aborcji w ubiegłym roku określono jako rekordową, to jak podkreślają politycy, w Wielkiej Brytanii nie ma „aborcji na życzenie” (abortion on demand). Podobnie, jak w ustawach aborcyjnych wielu innych krajów, aby otrzymać zgodę na usunięcie ciąży, należy spełnić przynajmniej jedno z kryteriów, takie jak: zagrożenie dla życia matki lub uszczerbek na jej zdrowiu fizycznym i mentalnym lub podejrzenie niepełnosprawności płodu.
W rzeczywistości jednak – tak twierdzą niektórzy brytyjscy politycy potępiający liberalne prawo aborcyjne – zgoda na usunięcie ciąży jest wydawana przez lekarzy zbyt pochopnie.

Nadine Dorris z Partii Konserwatywnej mówi na przykład, że „nieprawdą jest, że aborcje na życzenie nie istnieją, bo duża część zabiegów jest dokonywana na pacjentkach niespełniających kryteriów ustawy z 1967 roku”.

Między teorią a faktami
O tym, czy Polki usuwające ciążę na Wyspach spełniają warunki Abortion Act, można jedynie spekulować. Faktem jest natomiast, że już wiosną tego roku brytyjscy ginekolodzy w Luton donosili, że jedna na cztery kobiety prosząca o aborcje to obywatelka jednego z krajów Europy Wschodniej.

Dyrektor jednej z prywatnych klinik aborcyjnych BPAS, Lisa Cunningham, potwierdziła wówczas zdanie lekarzy, wyznając, że „wiele kobiet z Europy Wschodniej tłumaczy, że powodem ich decyzji odnośnie przerwania ciąży jest to, że na Wyspach przebywają dopiero od niedawna, i w razie urodzenia dziecka nie przysługiwałyby im świadczenia rodzinne. – Gdyby mogły otrzymać benefity, wtedy nie zdecydowałyby się na aborcję – dowodzi Lisa Cunningham.

Dwie tabletki i po wszystkim
Najbardziej popularna metoda aborcji w Wielkiej Brytanii, oferowana również obywatelkom Polski, to metoda farmakologiczna. Polega ona na użyciu dwóch leków. Mifepristonu – antyprogestagenu, który powoduje odklejanie się zapłodnionego jaja od jamy macicy, a następnie prostaglandyny – Mizoprostolu – który wywołuje skurcze macicy i pomaga wydalić zapłodnione jajo. Te metodę można zastosować zaraz po tym, jak tylko zostanie stwierdzona ciąża. Metoda farmakologiczna jest skuteczna mniej więcej w 95 proc. przypadków aborcji przeprowadzonych do 49. dnia ciąży.

– Aborcja farmakologiczna jest wczesną, bezpieczną i skuteczną nieinwazyjną metodą przerwania ciąży, i jako taka stanowi alternatywę dla metod chirurgicznych – tłumaczy Justyna Wydrzyńska z Women on Web.

W Wielkiej Brytanii aborcja farmakologiczna przeprowadzana za pomocą Mifepristonu jest legalna od ponad dziesięciu lat i traktuje się ją pod względem prawnym, jak jedną z metod przerwania ciąży. W związku z tym dotyczą jej te same regulacje prawne, jakie odnoszą się do aborcji chirurgicznej. Oznacza to, że tabletki muszą zostać zalecone i brane pod nadzorem lekarza uprawnionego do przepisania tego leku (w Wielkiej Brytanii tabletki wydawane z przepisu lekarza mogą być również przepisane przez uprawnioną do tego pielęgniarkę).

Oczywiście, zanim to nastąpi, lekarz lub pielęgniarka powinni przeprowadzić z kobietą wywiad i powiedzieć jej o innych możliwościach. M.in. o tym, że tu po porodzie można oddać dziecko do adopcji, bo na taką możliwość czeka kilkaset tysięcy rodzin na Wyspach. Do takiej rozmowy jednak często nie dochodzi.

Wolę do domu
Jak się jednak okazuje, pomimo powszechnego dostępu do korzystania z usług aborcyjnych w Wielkiej Brytanii, wiele Polek wybiera samodzielne, domowe metody usunięcia ciąży, niejednokrotnie zagrażające ich życiu. Wykluczając głupotę i nieodpowiedzialność, powodów takiego postępowania jest kilka.

Zabieg usunięcia ciąży jest darmowy dla pacjentek zarejestrowanych u lekarza działającego pod sztandarami NHS (brytyjskiej Narodowej Służby Zdrowia). Niestety wielu Polaków wciąż lekceważy sobie rejestrację w przychodni na Wyspach, wobec czego w razie „nagłej potrzeby” nie może skorzystać z bezpłatnych usług.

Charlie jest pielęgniarką w West Hampstead. Mówi, że o ile dawniej przychodziły do niej głównie pacjentki pochodzenia azjatyckiego, teraz coraz częściej udziela porad na temat aborcji Polkom i obywatelkom Europy Wschodniej. Niestety, często po konsultacji z pielęgniarką i tak decydują się na nielegalne działanie.
– Kilka tygodni temu była u mnie Polka, która pytała, jak może dokonać aborcji. Dziewczyna nie była zarejestrowana u żadnego doktora, więc podałam jej adresy okolicznych lekarzy, a następnie sama zadzwoniłam do przychodni, informując o pacjentce, która zaraz przyjdzie – opowiada pielęgniarka.
Jednak Polka nigdy nie dotarła do żadnej przychodni. – Po dwóch tygodniach przypadkowo wpadłam na nią na ulicy. Dziewczyna wyznała, że nie jest już w ciąży. Na pytanie, u którego doktora się zarejestrowała, Polka odpowiedziała, że u żadnego… – wyjawia Charlie.

Dla pielęgniarki był to jasny sygnał – dziewczyna musiała użyć jednej z metod oferowanych przez aborcyjne podziemie. Metod karalnych na Wyspach.
Zdarza się jednak, że nawet pacjentki, które mają swojego GP szukają pomocy w podziemiu aborcyjnym. Tym bardziej, że na usunięcie ciąży w ramach NHS muszą czekać w kolejce. W polskim serwisie internetowym Women on Web, który pomaga Polkom szukającym porad w kwestii aborcji, widnieje m.in. taki post:

„Mieszkam w Anglii. Jestem umówiona na zabieg za cztery tygodnie. Obawiam się, że to może być za późno na aborcję farmakologiczną. Wiem, że można jakoś zdobyć te tabletki, tylko nie wiem jak, bo lekarz, u którego byłam, nie przepisał mi ich tylko umówił mnie na zabieg w szpitalu. Bardzo proszę o informacje, w jaki sposób mogę zdobyć te pigułki”.

Aborcja to interes
Dla tych kobiet, które nie mają swojego GP lub z różnych powodów nie chcą czekać ani chwili, są także prywatne klinki aborcyjne, takie jak BPAS czy Marie Stopes. Tu, w przeciwieństwie do usług oferowanych przez NHS, zadaje się jeszcze mniej pytań. Zabieg usunięcia ciąży (zazwyczaj metodą farmakologiczną), to zwykła formalność, za którą kasuje się od 500 do 1500 funtów.

Wielkie sumy i zdesperowane klientki to idealny target także dla oszustów. Na pomoc dziewczynom, którym ceny w prywatnych klinikach wydają się zbyt wysokie, wychodzą naprzeciw dealerzy, oferujący „za grosze” leki na aborcję.
Dziennikarze „Gońca Polskiego” wpadli na trop jednego z polskich dealerów sprzedających nielegalnie tabletki na aborcję.

Robert B. mieszka w Anglii już od ponad 20 lat. Nie wiadomo, co robi na co dzień, ale nie chce umawiać się na spotkanie na Victorii, bo tam „nie może się pokazywać, gdyż czekają na niego polscy gangsterzy”.
Polski dealer woli więc spotkać się na Ealingu. W czasie 25-minutowego spotkania Robert sprzedaje Gońcowi tabletki na aborcję, tzw. Mizoprostol, potocznie znany jako Cytotec, który można zażyć do 9. tygodnia ciąży. Mimo iż dziennikarka twierdzi, że jest właśnie w 9. tygodniu, nie powstrzymuje to mężczyzny w dobiciu transakcji. Cena, którą oferuje dealer, nie jest wygórowana – 30 funtów.

Tragiczne skutki
Rozprowadzając tabletki na aborcję, Robert złamał brytyjskie prawo o aborcji, tzw. Abortion Act 1967, mówiące o tym, że leki służące usunięciu ciąży może przepisać i wydać jedynie uprawniony do tego personel medyczny. Jednocześnie naraził on swoją klientkę na potencjalne zagrożenie zdrowia, a nawet życia, ponieważ lek powinien być brany pod opieką lekarza.

Jak donoszą amerykańskie media, tabletki aborcyjne brane niezgodnie z zaleceniami lekarza lub przy braku jego nadzoru, kosztowały życie już kilka obywatelek Stanów Zjednoczonych. Po nieprawidłowym zażyciu leku często dochodziło również do tzw. częściowych aborcji, w których resztki płodu zostawały w macicy kobiety, powodując zakażenie zagrażające życiu.

Na polskiej stronie internetowej Women on Web można przeczytać wyznania polskich „ofiar” leku:
„Wzięłam tabletki o 14. (4 tabletki Arthrotecu Forte) i następne o 17. (też 4). Zażywałam je dopochwowo. Jak na razie efekt jest taki, że mam temperaturę w okolicach 38 stopni i czuję się osłabiona. Czy brać trzecią dawkę – proszę o pomoc, bo jest 20. i nie wiem, co robić. Weronika”

Jak podaje serwis internetowy Women on Web, każdego roku 46 milionów kobiet decyduje się na aborcję z różnych powodów. W krajach, w których „bezpieczna” aborcja jest niedostępna, 20 milionów kobiet korzysta z usług podziemia aborcyjnego. Konsekwencją tych praktyk jest bezsensowna śmierć kobiety co 7 minut (70,000 kobiet w skali roku na całym świecie).

W Wielkiej Brytanii aborcja jest legalna już od 40 lat. Polskie podziemie aborcyjne na Wyspach wydaje się być zatem zupełnie bezsensowne i niepotrzebne. Dopóki jednak Polki będą chętnie kupowały lekarstwa na czarnym rynku, dopóty dealerzy będą nielegalnie zaopatrywać rodaczki w leki mogące zagrażać ich życiu.

Rozmowa z polskim dealer nagrana ukrytą kamerą

Robert: Jesteś pewna, że chcesz tego użyć?

Goniec: Czemu nie?

R: Wiesz, to nie jest niebezpieczne, ale to poważna decyzja. Nie chcę mieć z tym nic wspólnego. To jest angielski lek, ale nie można go tutaj dostać. Próbowałem nawet w Polsce. Chciałem przekupić polskich lekarzy, dając łapówkę, żeby mi go przepisali, i nie dało się.

G: No to, skąd go masz?

R: Zamawiam go przez znajomego z Polski. Lek jest albo z wysp Fiji, albo z Turcji. Te, które mam teraz, są akurat z Turcji. Wiesz, w tych krajach jest jak za komuny, zawsze można kogoś przekupić niewielką łapówką. Te leki są przysyłane do Polski, a potem kurier przywozi mi je tutaj... Po prostu w bagażu.

G: Gdy inne kobiety go brały, to nie było skutków ubocznych?

R: Nie, to nie jest niebezpieczne. Wiesz na co ten lek naprawdę jest? Na wrzody, a jego jedyną wadą jest to, że kobieta w ciąży nie powinna go brać. Czasami podają go kobietom na przyspieszenie porodu zamiast zastrzyków. Widzisz, jakbyś miała aborcję w szpitalu, to zawsze mogą być jakieś skutki uboczne, a przy tym nie ma żadnych. Jedyne, to poronienie i biegunka. Gdy obudzisz się następnego dnia, będziesz się czuła jakbyś miała okres, ale będziesz wiedziała, co to jest… Wiesz, to będzie wyglądało jak taka galaretka…chyba nie muszę Ci tego wyjaśniać…

G: Słuchaj, a czy inne Polki też go od Ciebie brały i wszystko było OK?

R: Nie masz pojęcia, ile ich było... Polki, Angielki…Tłumaczą się, że nie wiedzą, że to nie jest dla nich…

G: No, ale po co on Angielkom, skoro mogą iść do doktora?

R: A jak się boja albo nie chcą iść? A tego leku nie można dostać w Anglii… To znaczy można, ale trzeba mieć receptę od lekarza i wtedy jest dla Ciebie zamawiany. Wszystko będzie w porządku. Bierz po dwie pod język, co dwie godziny – te leki są niewykrywalne, więc nawet jakby coś się stało i musiałabyś iść do szpitala, to lekarz będzie myślał, że do poronienia doszło naturalnie. To jest niewykrywalne.

Dorota Bawołek

adres tego artyku�u: http://www.gbritain.net/articles.php?id=176